Żurawina wielkoowocowa Sadzonki w doniczkach 4-800

ŻÓRAWINA WIELKOOWOCOWA

Żurawina wielkoowocowa jest wiecznie zielonym półkrzewem z rodziny brusznicowatych. Ponieważ jest blisko spokrewniona z borówką, niektórzy zaliczają ją do rodziny wrzosowatych.

Owoce żurawiny wielkoowocowej dojrzewają wrzesień - październik, mają różny kształt, a ich barwa jest zmienna: od jasnożółtej do ciemnoczerwonej lub prawie czarnej. Żurawinę wielkoowocową sadzi się przeważnie na wyrównanych torfowiskach. U nas przydatne byłyby gleby poleśne, bielicowe, przewiewne, o wysokim poziomie wody gruntowej (20-25 cm). Gleba musi być kwaśna (pH 4-5). Rośliny nie znoszą zalewania wodą podczas wegetacji. Duża kwasowość sprzyja wzrostowi krzewinek, a także wydatnie ogranicza wzrost chwastów. Krzewinka wytwarza liczne długie, płożące się pędy, na których wyrastają krótkie pędy owocujące.

Cięcie (przerzedzanie) krzewinek jest niezbędne. W okresie spoczynku żurawina wytrzymuje duże spadki temperatury (nie mniej wskazane jest okrywanie plantacji na zimę ściółką ze słomy). Plantacje żurawiny mogą być eksploatowane przez dziesiątki lat. Zauważono obfitsze owocowanie w warunkach, gdy wiatr  nanosił na plantacje piasek. Obserwację tę wykorzystano w praktyce, stosując co kilka lat piaskowanie.

Jagody żurawiny wielkoowocowej odznaczają się działaniem wzmacniającym i orzeźwiającym oraz wzmagają funkcje żołądka i jelit. Sok zapobiega tworzeniu się niektórych kamieni w nerkach i zalecany jest przy jaskrze. Opisano jego pobudzające działanie na czynność trzustki. Owoce żurawiny odgrywają dużą rolę w zwalczaniu chorób układu oddechowego. Sok żurawinowy zawiera substancje chemiczne niszczące groźne bakterie Haemophillus influenzae, odpowiedzialne za przewlekłe infekcje uszu, gardła i nosa. Ze składników mineralnych, w porównaniu z innymi owocami i warzywami, żurawina zawiera stosunkowo dużo jodu. Ze względu na właściwości odżywcze i zdrowotne powinniśmy uprawiać żurawinę na działce. Z paru metrów kwadratowych już w 4 roku po posadzeniu roślin możemy zebrać kilka kilogramów jagód. Tam gdzie warunki glebowe są mało sprzyjające, należy na 2 czy 3 m2 przygotować odpowiednie podłoże z kwaśnego torfu i piasku. Posypywanie roślin piaskiem należy powtarzać co parę lat. Żurawiny wymagają też częstego podlewania. Można małe poletka otoczyć niskimi wałami gleby i zalewać je podczas bezśnieżnych zim wodą (zalewanie w czasie wegetacji grozi uduszeniem się roślin z braku tlenu). Rośliny sadzi się w rozstawie 0,4 m x 0,2 m.